Koop een studentenhuis

Als student had ik een kamer in een huis dat ik deelde met 12 medestudenten. Ik was er ooit ‘ingestemd’, begonnen als huisjongste in een hok zonder ramen, kreeg ik elk jaar een mooiere kamer. Uiteindelijk belandde ik als als nestor in een soort atelier met een apart slaapkamertje. De huur liep met elke stap op, maar naar verhouding betaalde de nieuwkomer relatief meer dan de nestor. Niks mis mee. 

Eigen huisbaas

Onze huisbaas was eerst een louche taxi-ondernemer die was gaan diversifiëren (hij had ook een hondenbewakingsbedrijf) die wel goed was in het innen van de huur, maar niet in het doen van onderhoud. Daarna was het een brave IT-ondernemer, totdat wij studenten –intelligente jongens immers- bedachten dat we beter onze huisbaas konden zijn. Een van de jongens was fiscalist, de ander jurist en gewapend met een solide plan werden de oud-bewoners aangespoord om in te leggen in een door ons opgerichte stichting – we mochten dan misschien niet dom zijn, arm waren we wel.

Dus werd het huis gekocht. Dat is nu een jaar of 30 geleden. Het aankoopbedrag is al lang opgelost, het pand veel meer waard (en strak onderhouden). De stichting is rijk en de studenten, de huidige bewoners, betalen een schijntje.