Het land schreeuwt om woningen, niet om wetten
Een lobbyist is pas een lobbyist als 'ie tegen Hugo de Jonge is. In alle andere gevallen zijn lobbyisten de beste vrienden van Hugo.
Het AD liet drie lobbyisten – toch niet de grootste vrienden van demissionair minister Hugo de Jonge – leeglopen in een paginagroot artikel. Twee FNV‘ers, iemand van de Aob en van de NBP. Ik heb het even opgezocht: AOb staat voor Algemene Onderwijsbond en NBP voor Nederlandse politiebond, ofwel: de politievakbond. De klacht is een open deur: er zijn geen woningen in de buurt van het werk van agenten en onderwijzers. De oplossing vraagt om een muur om je hoofd tegen kapot te slaan: meer wetgeving.
De eerste vraag is hoeveel macht Hugo de Jonge heeft om het AD een dergelijk artikel te laten publiceren, daags voordat hij zijn opwachting maakt bij de Commissievergadering Volkshuisvesting in de Kamer. Hoe onafhankelijk is onze pers in hemelsnaam? De inhoudelijke vraag is minstens net zo relevant: sinds wanneer leidt wetgeving tot meer woningen? Heeft het beleid van Hugo de Jonge niet uitgewezen dat wetgeving precies het tegenovergestelde doet: het aantal woningen juist verminderen? Hoe kán het dat nuchtere, verstandige en niet al te domme mensen (daar ga je dan maar van uit gezien de functies) niet inzien dat de naam van de wet (betaalbare huur) niet gelijk staat aan het woningtekort?
Wonen in de échte wereld
Iedereen wil betaalbaar wonen, al schieten sommigen daarin door. Voor 95 euro aan de grachten wonen zoals niet al te lang geleden in Amsterdam van rechtswege is bepaald, slaat in de échte wereld helemaal nergens op. De boodschappen bij Albert Heijn zijn duurder; het kán niet zo zijn dat wonen nagenoeg gratis moet zijn en de rest van het bestaan wél geld mag kosten. De Wet betaalbare huur regelt niets anders dan huurprijzen. De Wet betaalbare huur faciliteert geen woningbouw. De Wet betaalbare huur zorgt niet voor koopwoningen. Nee. De Wet betaalbare huur bepaalt de maximale huurprijs op basis van locatie, vierkante meters en afwerking.
Door die wet in te voeren, stimuleer je geen woningbouw. Sterker nog, als de afgelopen twee jaar één ding hebben getoond, is het wel dat de Wet betaalbare huur, in combinatie met álle andere maatregelen die onder het bewind van Hugo de Jonge zijn ingevoerd, ervoor gezorgd heeft dat het aantal huurwoningen afneemt. Dat er mensen zijn die daarover jubelen (zoals de minister zelf), is om te huilen. Die huurwoningen worden inderdaad gekocht door woningzoekenden; wat de jubelaars vergeten is dat die woningen inmiddels zo duur zijn – omdat er niet gebouwd wordt! – dat starters ze niet kunnen kopen. Huurwoninkjes die tegen schappelijke prijzen werden verhuurd, worden gekocht door tweeverdieners, omdat banken die woninkjes niet financieren op één salaris.
Agenten en onderwijzers
Dát is het ware verhaal – met nog heel veel ware verhalen die op Overwaar.de te lezen zijn. Wetten bouwen geen woningen en de wet betaalbare huur al helemaal niet. Hoe kán het dat lobbyisten juichen om de invoering van een wet die ervoor zorgt dat woningen – koop dan wel huur – nog minder haalbaar worden voor hun doelgroep, die van agenten en onderwijzers? Het enige antwoord dat ik daarop heb: leedvermaak. De leraar en de agent hebben weliswaar nog steeds geen woning, maar de belegger is ‘m in ieder geval ook kwijt.
Schrijf je in en lees direct verder
Met jouw gratis Overwaar.de account weet jij als vastgoedliefhebber precies waar je rekening mee moet houden bij de aankoop en verhuur van vastgoed. Daarnaast ontvang je twee keer per week het laatste nieuws over investeren in woningen in je inbox.
Heb je al een account? Log in.
Steun Wet betaalbare huur toont groeiende kloof tussen politiek en realiteit