Op vrijdagmiddag 15.30 uur had Hugo eindelijk tijd

Ja, natuurlijk is persvoorlichting bedoeld om het volk en betrokkenen te informeren. Maar dan wél volgens het politieke credo dat je mensen niet wijzer moet maken dan strikt noodzakelijk. Geef ze hapklare brokken informatie die goed klinken, verberg de rest van de informatie in bergen tekst en breng het geheel te berde op een tijdstip dat niemand uitkomt. Iedereen die weleens naar spannende advocatenfilms heeft gekeken, kent de scène: twee weken voor de zitting komt er een vrachtwagen voorrijden met honderden dozen aan papier. U vroeg om alle informatie? U krijgt alle informatie. Het kleine beetje waar je naar zoekt, dat wél relevant is, zit verborgen, diep in de papierzooi.

Flitsende quote

En dus kwam er om 15.30 uur een bericht op de site van de Rijksoverheid met als kop: ‘Lagere huur voor ruim 300.000 woningen’. Iedereen die in het vastgoed zit, kent het getal. Die driehonderdduizend wordt vaak gehanteerd als het aantal particuliere verhuurders dat Nederland telt. Dus zonder ze te benoemen, weet de professional wel wie de kop van Jut is. Het persbericht is mooi opgemaakt met uiteraard een quote van Hugo, minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening: “Een betaalbare huurwoning is voor mensen met een middeninkomen steeds minder vanzelfsprekend. Door de enorme schaarste wordt de hoofdprijs gevraagd voor woningen die dat echt niet waard zijn. Terwijl leraren, verpleegkundigen en politieagenten die rekening mogen betalen. Met de regulering van de middenhuur wil ik hen beter beschermen tegen excessen, zodat mensen een eerlijke prijs voor hun woning betalen.”

Allereerst: wat een ‘betaalbare huurwoning’ is, is relatief. Wat voor de een onbetaalbaar is, is een prima bedrag voor de ander. Daarbij krijg ik steeds meer jeuk bij de term ‘betaalbare huurwoning’. Hoe zit het met de ‘betaalbare koopwoning’? Toen vele zzp’ers die ‘betaalbare koopwoning’ wilden kopen, gaf de bank niet thuis. Zogenaamd omdat velen het niet kunnen betalen, maar de gevraagde stadshuur konden ze wel betalen. En welke rekening betalen leraren, verpleegkundigen en politieagenten? Is dat een andere dan die van ondernemers, wegwerkers, artsen, journalisten, politici, loodgieters, makelaars etc? Hugo zegt mensen te willen beschermen, maar hoe aanmatigend is het om te denken dat ze bescherming nodig hebben? Het gaat hier niet om een virus, maar om een woning. Leraren, verpleegkundigen en politieagenten wonen al ergens; van oudsher is dat veelal niet in de straat waar de minister woont en dat vindt iedereen maar normaal. In de retoriek van de minister om de middenhuur te reguleren, worden volwassen professionals misbruikt en opgevoerd als slachtoffers.