Isoleren, verduurzamen – waar te beginnen?

De aannemer haalde zijn schouders op: jouw pand, jouw geld. Inmiddels blijkt uit mijn energierekening dat die gevelisolatie best een goed plan zou zijn geweest. Hetzelfde geldt voor de aanbouw: de stap van enkel glas van een eeuw oud, naar dubbelglas was wél een vanzelfsprekendheid. Het glas-in-lood ‘inpakken’ en bewaren: mooi gedaan hoor, punten voor de uitvoering. Maar ja, de houten kozijnen blijken natuurlijk zo lek als een mandje – en dus is het ijskoud in de serre. En waar ik bij de aankoop van het pand nog dacht ‘fijn, dubbelglas’, weet ik inmiddels na twee jaar wonen dat het dubbele glas van 25 jaar terug toch van aanzienlijk mindere kwaliteit is van HR+++… Dus kunnen er zestien ramen worden vervangen. En doe dan maar ook meteen de kozijnen want aan aluminium kozijnen uit het jaar ‘lang geleden’ heb je niet zo veel als je de warmte binnen wilt houden.

Zoveel beslissingen

En dan is dit alleen nog maar de eigen woning: makkelijker wordt het niet als het gaat om beslissingen nemen. Bij investeringspanden komt er meer bij kijken: naast duurzaamheid moet de boel fool-proof worden. Kosten zijn niet onbelangrijk en overleg met huurders is ook zo’n ding. Wanneer voer je verbeteringen uit? Hoe beperk je de overlast? Het is ook in hun belang. Ah, en de wet: kantoren moeten sinds januari een C-label hebben, maar volgens mijn advocaat valt een ‘maatschappelijke bestemming’ niet onder kantoor. Toch kan de isolatie beter, dat is voor iedereen fijn; niet in de laatste plaats bij de herfinanciering die gelukkig nog niet aan de orde is. Maar begin er maar ‘ns aan. Panden met een beschermd stadsgezicht hebben een vergunning nodig. En ja, wat voor kozijnen wil je? Kunststof of hout? Met of zonder profiel? Spijlen of grote kiepramen? Zoveel beslissingen: je kunt ze ook niet nemen.

Verduurzamingsexpert