Argumenten winnen het niet van het imago #woningbelegger

Luc van Dijk

Partner bij Rechtstaete, Vastgoedadvocaten en belastingadviseurs

Bij de aftrap van het Overwaar.de-event op de Provada kregen we van het de Rotterdamse oud-wethouder Marco Pastors een niet zo fraaie visie op de woningbelegger voorgeschoteld. Hij viel direct met de deur in huis. Vrij vertaald: het werd hoog tijd dat woningbeleggers – die in Rotterdam Zuid woningen voor een prikje opkochten en voor de hoofdprijs verhuurden, 2 tot tot zelfs 3 duizend euro per maand, via dubieuze uitzendbureaus – hard worden aangepakt. Door invoering van de ‘middenhuur’ zou de huur tot een aanvaardbaar niveau worden teruggeschroefd, beleggers moesten niet janken. Zij hadden de afgelopen tien jaar kapitalen verdiend en voor wie nu nog een pandje had en dat straks met een flink verlies moet verkopen, had hij geen mededogen. Hij verwees naar de tulpenmanie in de 17de eeuw, waar degenen die als laatsten waren ingestapt aan het einde van de rit slechts tulpenbollen overhielden – niets meer en niets minder. De box 3-heffing was voor deze ‘ondernemers’ in zijn ogen veel te mild geweest. 

Tegen slecht imago leggen argumenten het af

De aftrap van de bijeenkomst was dus scherp en leverde in ieder geval het inzicht op – voor zover de lezer daarvan nog niet doorgedrongen was – dat de woningbelegger te maken heeft met een slecht imago. De typering ‘huisjesmelker’ nam Marco Pastors niet in de mond, maar het was duidelijk op wie hij doelde. Van alle kanten worden goed onderbouwde argumenten aangedragen waarom de ‘middenhuur’ en ‘box 3’ desastreus zijn voor de woningverhuur, maar tegen een slecht imago leg je het eenvoudigweg af. Goede argumenten komen niet aan, ze worden weggeblazen door het schrikbeeld dat excessen op de huurmarkt – die er overigens zeker zijn – oproepen. Zolang de markt te kampen heeft met een slecht imago, of dat nu terecht is of niet, is het vechten tegen de bierkaai. Maar geluisterd wordt er niet.